суботу, 25 червня 2016 р.

Віталій Шупляк / Vitalii Shupliak




Представляю вашій увазі фрагмент наукового дослідження, магістерську роботу "Художники в часі війни, конфлікт в Донбасі" / ARTYŚCI WOBEC WOJNY – KONFLIKT W DONBASIE, яку написав Віталій Шупляк / Vitalii Shupliak, студент Університету Артистичного в Познані /  Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu (Wydzial Edukacji Artystycznej) Magisterska praca dyplomowa napisana pod kierunkiem: dr hab. Izabeli Kowalczyk prof. ndzw. UAP)

Rozdział 5. Wybrane prace współczesnych ukraińskich artystów z lat 2014 – 2015

Lubomyr Tymkiw
Niektórzy z artystów byli zmuszeni zostać w strefie konfliktu, niektórzy wyemigrowali. Inni nawet z najbardziej oddalonych części Ukrainy wyruszyli na wojnę z prorosyjskimi separatystami, broniąc suwerenności i niepodzielności swego państwa. Przykładem jest Lubomyr Tymkiw urodzony we Lwowie w 1975 roku. Ukończył studia magisterskie na Wydziale Konserwacji Zabytków, a następnie podjął studia doktoranckie na Wydziale Historii Sztuki we Lwowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Artysta mieszka i pracuje we Lwowie. Praktyka artysty, poety, krytyka sztuki i badacza ukraińskiej starożytnej sztuki sakralnej znajduje swoje miejsce poza ramami instytucjonalnymi i, dosłownie, poza środowiskiem fizycznym. Artysta tworzy w środowisku internetowym w formie dziwnych i dowcipnych blogów/wystaw wirtualnych, a także poprzez stałą korespondencję z artystami z całego świata. Każdy komunikat wizualny (listy, pocztówki) artysta delikatnie i nie zawsze zauważalne modyfikuje „ingerencją” rysunków, napisów lub kolaży. W połączeniu, powyższe dwa obszary jego twórczości tworzą trzecie pole działalności, galerię-garaż Tymutopiyapres na dziedzińcu domu artysty. Galeria funkcjonuje od 7 maja 2011 roku. To właśnie tam, w samym sercu mieszkalnej dzielnicy na obrzeżach Lwowa, Tymkiw sporadycznie wystawia pocztówki, listy i kolaże powstające w wyniku korespondencji z innymi artystami, a także nagrywa wideo dla swoich wirtualnych projektów. (20.Liza German, Maria Lańko, Lubomyr Tymkiw, [w:] openarchive.com, http://openarchive.com.ua/timkiv/, (dostęp: 01.03.2016)
 19 marca 2015 roku Lubomyr Tymkiw został zmuszony do wzięcia udziału w wojnie w Donbasie. Trafił do Lysyczańska, miasta w obwodzie Lugańskim, do fabryki przerobionej na wojskową bazę. Chociaż artysta nigdy nie odbywał służby wojskowej, już po miesiącu studiów i treningów trafił do batalionu piechoty na froncie, gdzie przebywał i mieszkał w okopach. Tam, w jednym z nieużywanych okopów, stworzył pracownię, w której w wolnym czasie tworzył pocztówki.


10. Lubomyr Tymkiw, Pokojowi pokój, kolaż na kartonie po amunicji, 2015.

Artysta nie przestał tworzyć nawet w najbardziej trudnych okresach przebywania na froncie. Korzystał z podręcznych materiałów i kontynuował robienie pocztówek. Za tło do kolaży posłużył mu szary techniczny karton od opakowania po amunicji zespolonej. Fragmentów amunicji artysta używał do inkrustacji. Przy tworzeniu kolaży posługiwał się opakowaniami i etykietami po produktach spożywczych, opakowaniami po wyrobach tytoniowych czy obrazkami z wizerunkami świętych i dziecięcymi rysunkami otrzymanymi od wolontariuszy.
Różnorodność rozmiarów kartek potwierdza indywidualność każdej z nich i zaprzecza szablonowości wykonania. Niektóre kartony mają naturalnie ścięte narożniki, czym przypominają portrety trumienne i wizualnie korelują z rysunkami trumny zrobionymi na pocztówkach. Warto zaznaczyć, że duża część amunicji pozostała wyprodukowana w czasie Związku Radzieckiego. Kartony używane przez artystę zawierają często z tylnej strony instrukcję użytku, zdobioną graficznymi ilustracjami z czasów radzieckich. Artysta świadomie wchodzi w dialog z zastanym materiałem. W taki sposób materiał, który zazwyczaj zostaje zniszczony, pozostaje utrwalony i staje się eksponatem w galerii sztuki. W pracach często pojawiają się symbole chrześcijańskie, takie jak krzyż, obecne są również symbole narodowe Ukrainy, herb czy flaga. Pojawiający się element opakowania wyrobów tytoniowych, z czarnym napisem „ZABIJA”, staje się pewnego rodzaju naklejką z napisem „PRIORYTET” naklejaną na kopertę. Artysta na swój własny sposób dokumentuje wojnę. Nie „zapisuje” jej w sposób dosłowny czy realistyczny, w sposób kontrastowy dla dokumentacji wojskowej fotografii. Mimo to, sposób ten dobitnie ukazuje okropności wojny.
Jak mówi Tymkiw: „Nie chciałem robić dokumentacji wojny, zrobiłem tylko parę zdjęć. Wojna jest bardzo specyficzna, daleka od takiej, jaką my znamy i wyobrażamy sobie na podstawie filmów. Możesz nienawidzić wojny, ale ona wciąga w siebie, uzależnia, zmienia. Sztuka dała mi możliwość, bym nie został pochłonięty całkowicie, umożliwiła mi oderwanie sie od wojennej codzienności. Miałem cel: zrobienie wystawy Pokojowi pokój, dla której zacząłem robić pocztówki. Materiał, który wykorzystałem w pocztówkach również był dla mnie bardzo inspirujący. Moje prace nie dokumentują, są swego rodzaju poezją wizualną, w której próbowałem bardziej sarkastycznie podejść do problemu wojny i krytykować tę negatywność, która dla niej jest charakterystyczna” (21 Rozmowa przeprowadzona z Lubomyrem Tymkiwem przez Vitalija Shupliaka w dniu 08.05.2016. )
Stworzone kartki Tymkiw wysyłał na swój adres domowy we Lwowie, jako adresata wpisując: Mail Art Museum. Część kartek była wysyłana również znajomym artysty. Każda z nich zawiera także znaczki i stemple pocztowe z miasta Siewierodonieck, które staje się częścią pracy.
Tymkiw, jako zwykły żołnierz „wysyła” kule wrogowi, a pozostałość, czyli opakowanie od kul, jako artysta wysyła w formie pocztówek do swoich przyjaciół. W wyniku tego powstaje sytuacja dualistyczna. We współczesnym świecie coraz rzadziej wysyła się pocztówki, jeśli już, to raczej drukowane, a nie ręcznie robione. Ten typ czynności kojarzy się raczej z przyjemnymi wakacyjno-świątecznymi chwilami. Typ „widokówki” autorstwa Tymkiwa jest obrazem z góry interpretowanym przez artystę, widokiem na wojnę i jednocześnie namacalnym artefaktem z miejsca konfliktu. Artysta przywraca funkcję przedmiotu, zamieniając wartość informacyjną pocztówki i zmieniając jej sens.

11. Fragment ekspozycji w czasowej galerii Kaponiera, 2015, Bahmutska trasa, Ługańsk, Ukraina 

Tymkiw, po stworzeniu serii pocztówek, w jednym z frontowych okopów, otworzył galerię Kaponiera, gdzie przedstawił wystawę Pokojowi pokój. Tworząc galerię, podobnie jak w pocztówkach, artysta pracuje z zastanym materiałem. Galeria w samym epicentrum wojny pozostaje funkcjonalnym elementem z wojenno-strategicznym przeznaczeniem. Artysta zamieszcza pocztówki i rysunki pomiędzy pozostawioną bronią, amunicją w przestrzeni ukrycia. Ekspozycja staje się dialogiem pomiędzy sztuką a wojskiem. Wystawa problematyzuje pytanie o kulturę i sztukę w czasie wojny. W przeciwieństwie do sytuacji, która miała miejsce w Doniecku, kiedy w wyniku wydarzeń wojskowych instytucja artystyczna IZOLACJA została zlikwidowana i zmuszona do przeniesienia się, Tymkiw stwarza galerię, która nadal pokazuje sztukę w strefie ogarniętej wojną. Nazwa galerii Kaponiera podkreśla funkcję fortyfikacyjną przestrzeni, ale także w metaforyczny sposób mówi o „bastionie sztuki” na froncie. Wojskowi towarzysze, zwykli żołnierze, stają się widownią wystawy i otrzymują możliwość, by chociaż na chwilę oderwać się od wojennej codzienności.


вівторок, 14 червня 2016 р.

Александр Жмайло

Отримав чудовий поетичний каталог від Aleksander Zhmailo з Криму.
там, деякі з моїх віршів, та інших поетів, цікаво було почитати закордоних знайомих в перекладі, дякую.







середу, 1 червня 2016 р.