суботу, 19 листопада 2016 р.

пʼятницю, 11 листопада 2016 р.

the end. (вкрадено)




P.S.
Компенсацію за вкрадені роботи від галереї отримав, тему на даний час закрито!
Дякую за порядне відношення німецьких колег, і з розумінням ставлюсь до цієї неприємної події.
Проте, рисунки і далі в розшуку, буду вдячний за будь яку інформацію.

неділю, 9 жовтня 2016 р.

неділю, 7 серпня 2016 р.

censorship

Dear Mailart Friends,
I get messages that your mail art sent to my address back to you marked "addressee eliminated" or "incorrectly specified addressed", "return to sender not deliverable as adressed unable to forward".
Although my address is a valid address.
If you receive such a message please send photos or postcards of the letter in my e-mail (mailposht@gmail.com) so I can solve this problem.

суботу, 25 червня 2016 р.

Віталій Шупляк / Vitalii Shupliak




Представляю вашій увазі фрагмент наукового дослідження, магістерську роботу "Художники в часі війни, конфлікт в Донбасі" / ARTYŚCI WOBEC WOJNY – KONFLIKT W DONBASIE, яку написав Віталій Шупляк / Vitalii Shupliak, студент Університету Артистичного в Познані /  Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu (Wydzial Edukacji Artystycznej) Magisterska praca dyplomowa napisana pod kierunkiem: dr hab. Izabeli Kowalczyk prof. ndzw. UAP)

Rozdział 5. Wybrane prace współczesnych ukraińskich artystów z lat 2014 – 2015

Lubomyr Tymkiw
Niektórzy z artystów byli zmuszeni zostać w strefie konfliktu, niektórzy wyemigrowali. Inni nawet z najbardziej oddalonych części Ukrainy wyruszyli na wojnę z prorosyjskimi separatystami, broniąc suwerenności i niepodzielności swego państwa. Przykładem jest Lubomyr Tymkiw urodzony we Lwowie w 1975 roku. Ukończył studia magisterskie na Wydziale Konserwacji Zabytków, a następnie podjął studia doktoranckie na Wydziale Historii Sztuki we Lwowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Artysta mieszka i pracuje we Lwowie. Praktyka artysty, poety, krytyka sztuki i badacza ukraińskiej starożytnej sztuki sakralnej znajduje swoje miejsce poza ramami instytucjonalnymi i, dosłownie, poza środowiskiem fizycznym. Artysta tworzy w środowisku internetowym w formie dziwnych i dowcipnych blogów/wystaw wirtualnych, a także poprzez stałą korespondencję z artystami z całego świata. Każdy komunikat wizualny (listy, pocztówki) artysta delikatnie i nie zawsze zauważalne modyfikuje „ingerencją” rysunków, napisów lub kolaży. W połączeniu, powyższe dwa obszary jego twórczości tworzą trzecie pole działalności, galerię-garaż Tymutopiyapres na dziedzińcu domu artysty. Galeria funkcjonuje od 7 maja 2011 roku. To właśnie tam, w samym sercu mieszkalnej dzielnicy na obrzeżach Lwowa, Tymkiw sporadycznie wystawia pocztówki, listy i kolaże powstające w wyniku korespondencji z innymi artystami, a także nagrywa wideo dla swoich wirtualnych projektów. (20.Liza German, Maria Lańko, Lubomyr Tymkiw, [w:] openarchive.com, http://openarchive.com.ua/timkiv/, (dostęp: 01.03.2016)
 19 marca 2015 roku Lubomyr Tymkiw został zmuszony do wzięcia udziału w wojnie w Donbasie. Trafił do Lysyczańska, miasta w obwodzie Lugańskim, do fabryki przerobionej na wojskową bazę. Chociaż artysta nigdy nie odbywał służby wojskowej, już po miesiącu studiów i treningów trafił do batalionu piechoty na froncie, gdzie przebywał i mieszkał w okopach. Tam, w jednym z nieużywanych okopów, stworzył pracownię, w której w wolnym czasie tworzył pocztówki.


10. Lubomyr Tymkiw, Pokojowi pokój, kolaż na kartonie po amunicji, 2015.

Artysta nie przestał tworzyć nawet w najbardziej trudnych okresach przebywania na froncie. Korzystał z podręcznych materiałów i kontynuował robienie pocztówek. Za tło do kolaży posłużył mu szary techniczny karton od opakowania po amunicji zespolonej. Fragmentów amunicji artysta używał do inkrustacji. Przy tworzeniu kolaży posługiwał się opakowaniami i etykietami po produktach spożywczych, opakowaniami po wyrobach tytoniowych czy obrazkami z wizerunkami świętych i dziecięcymi rysunkami otrzymanymi od wolontariuszy.
Różnorodność rozmiarów kartek potwierdza indywidualność każdej z nich i zaprzecza szablonowości wykonania. Niektóre kartony mają naturalnie ścięte narożniki, czym przypominają portrety trumienne i wizualnie korelują z rysunkami trumny zrobionymi na pocztówkach. Warto zaznaczyć, że duża część amunicji pozostała wyprodukowana w czasie Związku Radzieckiego. Kartony używane przez artystę zawierają często z tylnej strony instrukcję użytku, zdobioną graficznymi ilustracjami z czasów radzieckich. Artysta świadomie wchodzi w dialog z zastanym materiałem. W taki sposób materiał, który zazwyczaj zostaje zniszczony, pozostaje utrwalony i staje się eksponatem w galerii sztuki. W pracach często pojawiają się symbole chrześcijańskie, takie jak krzyż, obecne są również symbole narodowe Ukrainy, herb czy flaga. Pojawiający się element opakowania wyrobów tytoniowych, z czarnym napisem „ZABIJA”, staje się pewnego rodzaju naklejką z napisem „PRIORYTET” naklejaną na kopertę. Artysta na swój własny sposób dokumentuje wojnę. Nie „zapisuje” jej w sposób dosłowny czy realistyczny, w sposób kontrastowy dla dokumentacji wojskowej fotografii. Mimo to, sposób ten dobitnie ukazuje okropności wojny.
Jak mówi Tymkiw: „Nie chciałem robić dokumentacji wojny, zrobiłem tylko parę zdjęć. Wojna jest bardzo specyficzna, daleka od takiej, jaką my znamy i wyobrażamy sobie na podstawie filmów. Możesz nienawidzić wojny, ale ona wciąga w siebie, uzależnia, zmienia. Sztuka dała mi możliwość, bym nie został pochłonięty całkowicie, umożliwiła mi oderwanie sie od wojennej codzienności. Miałem cel: zrobienie wystawy Pokojowi pokój, dla której zacząłem robić pocztówki. Materiał, który wykorzystałem w pocztówkach również był dla mnie bardzo inspirujący. Moje prace nie dokumentują, są swego rodzaju poezją wizualną, w której próbowałem bardziej sarkastycznie podejść do problemu wojny i krytykować tę negatywność, która dla niej jest charakterystyczna” (21 Rozmowa przeprowadzona z Lubomyrem Tymkiwem przez Vitalija Shupliaka w dniu 08.05.2016. )
Stworzone kartki Tymkiw wysyłał na swój adres domowy we Lwowie, jako adresata wpisując: Mail Art Museum. Część kartek była wysyłana również znajomym artysty. Każda z nich zawiera także znaczki i stemple pocztowe z miasta Siewierodonieck, które staje się częścią pracy.
Tymkiw, jako zwykły żołnierz „wysyła” kule wrogowi, a pozostałość, czyli opakowanie od kul, jako artysta wysyła w formie pocztówek do swoich przyjaciół. W wyniku tego powstaje sytuacja dualistyczna. We współczesnym świecie coraz rzadziej wysyła się pocztówki, jeśli już, to raczej drukowane, a nie ręcznie robione. Ten typ czynności kojarzy się raczej z przyjemnymi wakacyjno-świątecznymi chwilami. Typ „widokówki” autorstwa Tymkiwa jest obrazem z góry interpretowanym przez artystę, widokiem na wojnę i jednocześnie namacalnym artefaktem z miejsca konfliktu. Artysta przywraca funkcję przedmiotu, zamieniając wartość informacyjną pocztówki i zmieniając jej sens.

11. Fragment ekspozycji w czasowej galerii Kaponiera, 2015, Bahmutska trasa, Ługańsk, Ukraina 

Tymkiw, po stworzeniu serii pocztówek, w jednym z frontowych okopów, otworzył galerię Kaponiera, gdzie przedstawił wystawę Pokojowi pokój. Tworząc galerię, podobnie jak w pocztówkach, artysta pracuje z zastanym materiałem. Galeria w samym epicentrum wojny pozostaje funkcjonalnym elementem z wojenno-strategicznym przeznaczeniem. Artysta zamieszcza pocztówki i rysunki pomiędzy pozostawioną bronią, amunicją w przestrzeni ukrycia. Ekspozycja staje się dialogiem pomiędzy sztuką a wojskiem. Wystawa problematyzuje pytanie o kulturę i sztukę w czasie wojny. W przeciwieństwie do sytuacji, która miała miejsce w Doniecku, kiedy w wyniku wydarzeń wojskowych instytucja artystyczna IZOLACJA została zlikwidowana i zmuszona do przeniesienia się, Tymkiw stwarza galerię, która nadal pokazuje sztukę w strefie ogarniętej wojną. Nazwa galerii Kaponiera podkreśla funkcję fortyfikacyjną przestrzeni, ale także w metaforyczny sposób mówi o „bastionie sztuki” na froncie. Wojskowi towarzysze, zwykli żołnierze, stają się widownią wystawy i otrzymują możliwość, by chociaż na chwilę oderwać się od wojennej codzienności.


вівторок, 14 червня 2016 р.

Александр Жмайло

Отримав чудовий поетичний каталог від Aleksander Zhmailo з Криму.
там, деякі з моїх віршів, та інших поетів, цікаво було почитати закордоних знайомих в перекладі, дякую.







середу, 1 червня 2016 р.

вівторок, 31 травня 2016 р.

ПОВЕРНЕННЯ


надіслав собі три картонки з німецьких штампів, одну отримав зразу а дві десь пропали, ну думав може загубились. Через півтора місяця отримую з німецькою наліпкою про повернення і зазначеною причиною "неповна адреса". 
дуже мені подобається коли відбувається такий збій. 

середу, 25 травня 2016 р.

Cascadia Artpost "The Peeps Photo Project"

З радістю представляю проект "The Peeps Photo Project, Living the miniature Life" автори ідеї Jack Latemann & Colin Scholl. Задум організаторів був надіслати мейл артистам малі фігурки людей яких вони б поєднували і фотографували у реальному, придуманому, середовищі. Результатом мала стати авторська книга, самвидав (35 примірників), в якому опубліковані фотографії з життя маленьких людей.
Для організаторів проекту це напевно була дуже кропітка і дорога робота, треба було докласти не аби яких зусиль щоб спочатку надіслати коробки з фігурками а потім приступити до ручного макетування арт-книги. Усі витрати взяв на себе Cascadia Artpost оскільки Колін зараз відбуває термін ув'язнення.
Свою частину я отримав майже в переддень моєї відправки в армію. Попередевши Джека, що я отримав конверт і захвативши декілька фігурок з собою я відправився на цілий рік в незабутню подорож. При нагоді, я робив з них фотографії. По закінченню служби я надіслав їх емейлом  організаторам. На той час книга була вже зроблена, але Джек зробив з моїх фотографій розгортку і вона пішла додатком до PPP.
Сьогодні я вирішив опублікувати їх, так що насолоджуйтесь...












процес формування книги:



ну і моя фотка:











понеділок, 2 травня 2016 р.

пʼятницю, 11 березня 2016 р.

понеділок, 29 лютого 2016 р.